การใช้ตู้ฟักแบบเขย่าในการเพาะเลี้ยงเซลล์ทางชีวภาพ

การเพาะเลี้ยงทางชีวภาพแบ่งออกเป็นการเพาะเลี้ยงแบบคงที่และการเพาะเลี้ยงแบบเขย่า การเพาะเลี้ยงแบบเขย่า หรือที่รู้จักกันในชื่อการเพาะเลี้ยงแบบแขวนลอย เป็นวิธีการเพาะเลี้ยงที่เซลล์จุลินทรีย์ถูกเพาะเลี้ยงในอาหารเหลวและวางบนเครื่องเขย่าหรือเครื่องสั่นเพื่อให้เกิดการสั่นอย่างต่อเนื่อง วิธีนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในการคัดกรองสายพันธุ์และการเพาะเลี้ยงเพื่อการขยายตัวของจุลินทรีย์ และเป็นวิธีการเพาะเลี้ยงที่ใช้กันทั่วไปในสาขาสรีรวิทยาของจุลินทรีย์ ชีวเคมี การหมัก และงานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์ชีวภาพอื่นๆ การเพาะเลี้ยงแบบเขย่าไม่เหมาะสำหรับการเพาะเลี้ยงสารที่มีตัวทำละลายเคมีระเหยง่าย ก๊าซระเบิดความเข้มข้นต่ำ และก๊าซไวไฟต่ำ รวมถึงสารพิษ

ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมแบบคงที่และแบบสั่นคืออะไร?

ตู้เพาะเลี้ยง CO2 จำลองสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงเซลล์ ซึ่งรวมถึงอุณหภูมิ ความเข้มข้นของ CO2 ความชื้น และสภาวะภายนอกอื่นๆ หากเพาะเลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิดในสภาวะคงที่ เซลล์จะเกาะติดกับผนังด้านล่างของขวด และเกิดการไล่ระดับความเข้มข้นของออกซิเจนที่ละลายน้ำและสารอาหาร อย่างไรก็ตาม การเพาะเลี้ยงเซลล์แบบแขวนลอยในสภาวะการเพาะเลี้ยงแบบเขย่าเบาๆ จะช่วยลดความไล่ระดับความเข้มข้นและเพิ่มความเข้มข้นของออกซิเจนที่ละลายน้ำ ซึ่งเอื้อต่อการเจริญเติบโตมากขึ้น ในการเพาะเลี้ยงแบคทีเรียและเซลล์ การเพาะเลี้ยงแบบเขย่าช่วยเพิ่มการสัมผัสกับส่วนประกอบของอาหารเลี้ยงเชื้อและปริมาณออกซิเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเชื้อรา โดยไม่เกิดเส้นใยหรือกลุ่มก้อน ไมโคแบคทีเรียที่ได้จากการเพาะเลี้ยงแบบคงที่ของเชื้อราสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นไมซีเลียม สัณฐานวิทยาและการเจริญเติบโตของเพลตในสภาวะที่คล้ายกัน และการเพาะเลี้ยงแบบเขย่าที่ได้จากแบคทีเรียมีลักษณะเป็นทรงกลม กล่าวคือ ไมซีเลียมจะรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน ดังนั้น ในอุตสาหกรรมจุลินทรีย์ที่มีผลกระทบเช่นเดียวกันกับการเพาะเลี้ยงแบบสั่น การเพาะเลี้ยงแบบกวนจึงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย วิธีการเพาะเลี้ยงแบบหมุนในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในการเพาะเลี้ยงแบบเขย่าเช่นกัน

บทบาทของวัฒนธรรมการเขย่า:

1. การถ่ายเทมวล สารตั้งต้นหรือเมแทบอไลต์จะถ่ายเทได้ดีขึ้นและมีบทบาทในระบบ

2. ออกซิเจนที่ละลายน้ำ ในกระบวนการเพาะเลี้ยงแบบใช้อากาศ อากาศจะถูกกรองให้เปิดออก ซึ่งทำให้การแกว่งทำให้มีออกซิเจนในอากาศละลายอยู่ในอาหารเพาะเลี้ยงได้มากขึ้น

3. ความเป็นเนื้อเดียวกันของระบบ เอื้อต่อการสุ่มตัวอย่างและการกำหนดพารามิเตอร์ที่แตกต่างกัน